Kinderen op de eerste plaats? Alsjeblieft niet.
Elk intakegesprek geven ouders aan dat de belangen van de kinderen en de kinderen zelf, centraal moeten staan in het scheidingsproces. Mijn reactie: “Alsjeblieft niet” en dan valt het even stil.

Kindje erbij, relatie wordt uitgezwaaid
Ouders kijken elkaar en mij verbaasd aan en ik leg hen uit dat daardoor de eerste relatieproblemen zijn ontstaan. De kinderen komen bewust of onbewust op de eerste plaats binnen de relatie en de onduidelijkheid over het partnerschap als geliefden in de relatie is begonnen. Verwachtingen worden niet uitgesproken over de rol van liefdespartner. En daar is de eerste verschuiving.

Dus het ligt aan de kinderen?
Nee hoor, dat zou te makkelijk zijn. Het ligt nooit aan de kinderen. Soms zijn er verschuivingen in het begin van de relatie (achtergrond, schoonouders die je niet zo leuk vindt, religie, verschillende dromen, ziekte, etc.) en dan fluistert er soms een stemmetje in je hoofd: “ah joh, het komt wel goed en hij verandert wel, dit is even een dipje”. Veel mannen hopen dat de vrouw blijft zoals ze in het begin was en vrouwen gaan ervanuit dat de man nog wel zal veranderen. Verwachtingen worden niet uitgesproken en de communicatie tussen de partners stopt. Nog een verschuiving.

Ik snap het niet meer.
Dit is vaak de reactie van de ouders: “Ja sorry hoor, op je website gaat het voor het grootste deel over de kinderen. En al onze vrienden zeggen dat we juist een mediator moeten nemen, zodat het goed geregeld wordt voor de kinderen?” En dit is al een mooi voorbeeld van verwachtingen en dat we met elkaar de zaken anders lezen. Op mijn website gaat het over het gezin en dat ouders en kinderen een onderdeel van het gezin zijn. Samen vormen zij een geheel en binnen het gezin heeft een ieder zijn eigen rol.
Een familiemediator begeleidt ouders wanneer er conflicten zijn en zal (hopelijk) ouders begeleiden in het maken van afspraken (financieel, fiscaal en juridisch), waardoor iedereen binnen het gezin na de scheiding weer rust heeft. Het gaat er vooral om dat het voor de ouders duidelijk is wat hun nieuwe rol gaat worden, waar zit de pijn, het verdriet en hoe nemen we afscheid van elkaar als liefdespartners?

Dag liefdespartners en hallo ouders
Wanneer na het intakegesprek blijkt dat scheiden de enige optie is (gelukkig is dat niet altijd zo), gaan we met elkaar werken aan het afscheid als liefdespartners en maken we afspraken voor het gezin, zodat jullie als ouders, want dat zijn jullie al, weer verder kunnen. Dit vraagt om vaardigheden van de mediator, zodat jullie weer kunnen luisteren naar elkaar, horen wat de ander nu zegt, wat de ander vraagt of echt zou wensen. In alle rust praten met elkaar en de overige afspraken worden dan zoveel makkelijker. Terug naar het gunnen wat in de tijd van verliefdheid bovenaan stond.

En de kinderen dan?
Jullie bespreken met jullie kinderen wat de beste opties voor jullie gezin kunnen zijn en luisteren daarbij naar de wensen van de kinderen. Kinderen horen niet te kiezen dus geef ze de optie ook niet. Vinden jullie het als ouders of de kinderen zelf het moeilijk dat gesprek aan te gaan dan kan er in overleg een kindbehartiger ingeschakeld worden of een rouw- en verliestherapeut. Want scheiden is ook rouwen.

Ouders op de eerste plaats dan?
Absoluut! Wanneer jullie laten zien aan de kinderen hoe een relatie eruit kan zien en wat fijn kan zijn binnen een relatie, zetten jullie als liefdespartners een basis neer voor je kind. Laat zien dat je voor elkaar zorgt, iets gunt, liefhebt, knuffelt, tijd voor elkaar maakt, daten met elkaar, tijd zonder de kinderen doorbrengt, et cetera. Toch scheiden? Dan zal er opnieuw besproken moeten worden wat nog wel of niet binnen jullie relatie van ouderschap valt. Met zijn tweeën zijn jullie de relatie begonnen en aan de kinderen mogen jullie de normen en waarden meegeven die voor jullie als ouder belangrijk zijn.

Als ouders zetten jullie de basis neer om aan de kinderen mee te geven. Hoe je aan je kind laat zien hoe je met zijn papa of mama omgaat, is het gevoel borgen van veiligheid van jullie kinderen, waar elk kind recht op heeft. Wanneer deze veiligheid wordt verbroken, breekt elk kinderhart en op de lange termijn heeft dit grote gevolgen voor de ontwikkeling van je kind en de band tussen ouder en kind.

Zorg voor jezelf, dan voor je partner en het zorgen voor je kind gaat dan (bijna) vanzelf. Spreek je verwachtingen uit en als dat niet lukt, doe je het in een gesprek met Yvette erbij.