In het nummer 8 van ZIN, 27 juni tot 24 juli 2019 ben ik geïnterviewd voor het artikel “Zó wordt het weer leuk!”. En wat is het een leuk artikel geworden! 

Verliefd worden op een ander. Vreemdgaan. Een ernstige ziekte. Financiële ellende. Of zó’n diepe sleur dat je elkaar niets meer te vertellen hebt. Elke langdurige relatie belandt vroeg of laat op een dieptepunt. Maar daar kun je samen uitkomen. Sterker zelfs. Met de juiste aanpak.

“Vroeger duurde het huwelijk tot de dood ons scheidde. Nu duurt het tot de liefde dood is.” Het is een bekende uitspraak van psychotherapeut Esther Perel, bekend van haar TED Talks en boeken. En die liefde, die heeft nogal te lijden onder onze moderne levensstijl. Waar het huwelijk vroeger een meer economische onderneming was, zijn onze relatiewensen nu doorspekt met romantische idealen. Esther: “We willen nog altijd alles wat bij het traditionele gezin hoorde, zoals veiligheid en kinderen, én we verlangen dat onze partner ons gelukkig maakt. Dat hij van ons houdt, onze beste vriend is, onze zielsverwant, onze passionele geliefde. Alles waarin ooit een heel dorp voorzag, verwachten we nu van één persoon.” We verlangen bovendien tegenstrijdige zaken: veiligheid, voorspelbaarheid en betrouwbaarheid maar óók avontuur, verrassing en opwinding.

Het romantische plaatje 
Anneke de Groot, gezinscoach, familiemediator, schipbehandelaar en financieel echtscheidingsdeskundige bij De Scheidingsbegeleider en gezinsvriendelijk scheiden, constateert dat bij relatiecrises vooral speelt dat het leven en de relatie op een aantal punten niet zijn wat men ervan had verwacht. “Verwachtingen zijn altijd de oorzaak van relatieproblemen. Mensen spreken weinig uit. In de verliefdheidsfase is het: wij begrijpen elkaar toch wel. Afspraken maken over geld, de verdeling van werk en zorg voor de kinderen en de gevolgen daarvan op de lange termijn vinden ze te zakelijk. Of ze zijn bang hun emotionele en/of erotische verlangens uit te spreken uit angst dat de ander weggaat. De communicatie stopt. Vaak stemmen ze al jaren niet meer af: wat zijn onze dromen, individueel en gezamenlijk? Mensen vullen veel in voor elkaar. Verwachtingen worden niet uitgesproken dus ook niet bijgesteld.”

Lees hier het hele artikel uit ZIN juni 2019.